Με έπιασε το παράπονο

Μόλις σχόλασα από την δουλειά μου, μόλις έμαθα για τα διόδια που μέσω νόμου πάει ραβασάκι 200 € και κράτηση πινακίδων άδειας και διπλώματος για 20 μέρες...

Με έπιασε το παράπονο και κλαίω, και δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ, δεν αντέχω άλλο να βρίζω και να καφριλιάζω ξέσπασα....

Προφανώς και αυτή η είδηση για τα διόδια ξεχείλισε το δικό μου ποτήρι, δεν με έπιασε το παράπονο για τα διόδια, με έπιασε ότι μου κλέψανε το ΜΕΛΛΟΝ μου.

Είμαι μόλις 27 χρονών γαμώ την πουτάνα μου, έφτασα να θεωρούμε τυχερός που έχω μία δουλειά, έφτασα να θεωρούμε προνομιούχος που έχω μισθό 722,93 ευρώ καθαρά.

Αύριο όμως δεν θα έχω δουλειά, το βλέπω η επιχείρηση δεν πάει, θα έρθει το αφεντικό με σκυμμένο το κεφάλι και θα μου πει Δημήτρη πολύ λυπάμαι αλλά δεν βγαίνω, Και θα απαντήσω έχετε δίκιο κύριε Γιάννη το καταλαβαίνω.

Πώς θα βρω δουλειά; οικογένεια δεν θέλω να κάνω; που έχω μία κοπέλα 4 χρόνια και δεν έχω μούτρα να την ζητήσω; Παιδιά εγώ δεν θέλω να κάνω;

Με έπιασε το παράπονο ρε παιδιά. δεν μπορώ άλλο, είναι 300 άτομα δεν δούλεψαν ποτέ και μας πούλησαν κυριολεκτικά, μας θυσίασαν για να πλουτίσουν...

Δεν ξέρω τι μέλη γενέσθαι, εγώ δεν είμαι καλά.... Φοβάμαι για τα χειρότερα... ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ