Το ιστορικό μιας πρότασης γάμου. [ΓΑΜΟΣ]

Συνήθως το σκεφτόμαστε σαν κάτι μακρινό  ή ίσως κάτι που δε μας αφορά άμεσα, αλλά να σου το, στο φυλάει σαν έκπληξη η ζωή σα να σου λέει ΞΥΠΝΑ, μεγάλωσες ή καλύτερα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ.

Έφτασε η στιγμή στη ζωή μου για το επόμενο στάδιο, γνωριζόμαστε και είμαστε μαζί χρόνια, η "απλή σχέση" μας έφτασε στο ζενίθ.

Δεν είναι εύκολο πράγμα να βρεις το θάρρος για να κάνεις τη πρόταση, και δεν αρκεί από μόνο του. Καλώς η κακώς όλοι μας έχουμε δει χίλιες δυο περιπτώσεις μεγαλειωδών προτάσεων, είτε αληθινές από το youtube είτε σε ταινίες, καταλαβαίνεις όμως όταν φτάσει η στιγμή πως οτιδήποτε από αυτά που έχεις στο μυαλό σου φαντάζουν ανέφικτα, είτε λόγω δυσκολίας υλοποίησης, είτε λόγω αδυναμίας εύρεσης της βέλτιστης υλοποίησης. Φυσικό ήταν να περάσουν μερικές δεκάδες περιπτώσεις από το μυαλό μου, αλλά η παγωμάρα που ένοιωθα δε με βοηθούσε να προχωρήσω με καμία. Όταν ηρέμησα έβαλα τον εαυτό μου να σκεφτεί λογικά, Jim είπα, σκέψου κάτι απλό, κάτι σημαδιακό και κάτι που να αρέσει στην κοπέλα σου... και Εύρηκα!

Δεν χρειάζεται πάντα μία πρόταση να γίνεται ένα φαντασμαγορικό γεγονός, άλλωστε γνώριζα εκ των προτέρων την θετική απόκριση, ήταν ουσιαστικά μία τυπικότητα, αλλά δεν ήθελα να φανεί έτσι, ούτε φυσικά ένοιωθα ότι ήταν έτσι. Από την άλλη μία σουπερ ουάου πρόταση "φωνάζει" για εξαναγκασμό του ΝΑΙ, όπως και να έχει η πρόταση ήταν κάτι το απλό, λιτό, συνηθισμένο και προσαρμοσμένο στην προσωπικότητα της καλής μου. Ένα δείπνο στο καλύτερο εστιατόριο της περιοχής, μία βόλτα από το σημείο που της ζήτησα να τα φτιάξουμε για πρώτη φορά (προ αμνημονεύτων ετών) στάση εκεί και υπό τους ήχους Super Mario Galaxy της έδωσα μία Custom Made Super Mario κάρτα που την ζητούσα σε γάμο (Αντί μονόπετρου αλλά περισσότερα για αυτό στο επόμενο μέρος). Δε θα μπορούσε μία κοπέλα που θα διάλεγα να μην είναι Gamer [casual έστω], ευτυχώς για μένα η αγαπημένη της σειρά είναι ο Υδραυλικός της Nintendo :P

Εγγίζοντας τα τριάκοντα έτη αυτό ήταν από τα μεγαλύτερα wake up calls της ζωής μου, και δηλώνω ενθουσιασμένος αλλά και ως ένα βαθμό φοβισμένος. 

Αυτό πάντως που ήθελα πετύχω το είδα στα μάτια της, και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές συγκινούμε και μόνο που το αναπολώ. Αποστολή εξετελέσθη λοιπόν και τώρα συνεχίζουμε  με τα δυσκολότερα!!