Ημέρα της Τηλεόρασης

όχι όχι, δεν είναι σήμερα, εορτάζεται 21 Νοεμβρίου, και δη οι Έλληνες καθημερινά!

Προσωπικά έχω πάψει να ασχολούμαι με δαύτη από το 2008, για λόγους ευκόλως κατανοητούς και τετριμμένους. Η αποφράδα ημέρα τηλεόρασης του 2014 θα μείνει ως μαρτύριο στη μνήμη μου για εργασιακούς λόγους.

Και ενώ είχα σκοπό πέρυσι να κάνω ένα Blog Post για το μαρτύριο που πέρασα την πρώτη εβδομάδα εγκαθιστώντας ψηφιακούς τηλεοπτικούς δέκτες (βλέπετε στην περιοχή μου, η αλλαγή του σήματος συνέπεσε με την παγκόσμια ημέρα) τελικά δεν το έκανα για να αποφύγω να ξύσω πληγές, έλα όμως που πέτυχα αυτή τη σκηνή σε μία σειρά Anime που παρακολουθώ:

Θυμήθηκα αμέσως τον Γολγοθά μου και συνειδητοποίησα ότι από αυτήν τη μετάβαση έχει περάσει όλος ο δυτικός κόσμος και φυσικά στη δική μας περίπτωση η άπω ανατολή!

Ο Χρόνος όμως που γιατρεύει τις πληγές επούλωσε και τις δικές μου (πω ρε δράμα) και έτσι βρήκα το κουράγιο να κάνω ένα τύποις αφιέρωμα στην ψηφιακή μετάβαση.

Για την ιστορία, είχα κρατημένο στο πορτοφόλι μου ένα χαρτάκι - Log, Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014 8:30 ~ 21:90 σερί άνευ διακοπής, 20 εγκαταστάσεις + 11 επαναληπτικές επισκέψεις, Σάββατο 8:30 ~ 15:00 12 Εγκαταστάσεις και Δευτέρα 5 εγκαταστάσεις και 2 επαναληπτικές επισκέψεις... με την υπόλοιπη εβδομάδα να κινείται σε αντίστοιχα επίπεδα της δευτέρας.

Όταν λέμε εγκατάσταση εννοούμε επίσκεψη στην έδρα του πελάτη (Google Maps), εγκατάσταση του εξοπλισμού, συντονισμός των καναλιών, ταξινόμηση αυτών εφόσον υπάρχει χρόνος ή όρεξη {σπανίως υπήρχε :P} και εκμάθηση του συστήματος.

Επαναληπτικές είχα διότι οι πελάτες τα έκαναν μπουρδέλο, κλασσικά...

Τι αποκόμισα από αυτή την ιστορία;

σωματική εξάντληση συν μόλις 30 ευρώ ως Bonus του εργοδότη... Πως μπόρεσε; Tips προφανώς μηδέν, απλά έπρεπε να το αναφέρω.

Ωπ, όχι, ένα μελομακάρονο!! είχα tip ένα μελομακάρονο!