Το Χρονικό ενός Αρραβώνα [ΓΑΜΟΣ]
Το ότι δεν ανανεώνεται συχνά το Blog είναι εμφανές, το ότι ο Επικείμενος γάμος μου ευθύνεται για αυτό θα έπρεπε να θεωρείτο προφανές! Αλλά ας πάμε πίσω, εκεί που το άφησα... στον λόγο. Όταν ο λόγος πήγε καλά και πήραμε τα δαχτυλίδια (Βέρες και Μονόπετρο), [ να σχολιάσω το τρέξιμο σε δύο πόλεις και δεκάδες μαγαζιά ή όχι; ] απλά περιμέναμε να περάσει ο καιρός μέχρι να έρθει ο αρραβώνας, βέβαια από τη στιγμή που μπήκα στη ζωή του πεθερού μου (To Be) έπρεπε να με βλέπει συνέχεια και να με συνηθίσει... Τότε, με έβλεπε 3 φορές τη βδομάδα, τώρα... ζήτημα θα είναι να μη τον δω μία έστω μέρα, και αυτό δεν είναι κακό, πρόκειται για έναν θαυμάσιο άνθρωπο που αισθάνομαι τυχερός να τον έχω πεθερό. Συν της άλλης πέρασα και για δεύτερη φορά στη ζωή μου από διετολόγο, διότι έπρεπε να ήμουν κομψός όταν έφτανε η μέρα... τρομάρα μου :P Και έτσι πέρασαν οι αρκετές εβδομάδες μέχρι που έφτασε το Πάσχα που ανήμερα θα γινόταν το ιεροτελεστικό. Πάσχα στο χωριό της καλής μου με του κόσμου τα φαγητά και κάθε λογ...
