Πάμε για Καφέ;

- Μπα προτιμώ να παίξω...
- Έτσι, αποχαυνωμένε "έφηβε", ζήσε και λίγο, όλο μέσα να χαζέψεις.

Μακάρι να γνώριζες την αλήθεια ηλίθιε αναγνώστη μου... εγώ σου την παρουσιάζω:

Εσύ, κλεισμένος σε έναν χώρο που δεν διαφέρει με το Άουσβιτς, θάλαμος τοξικών αερίων, όπου για να πεις μία κουβέντα με τον ομιλητή σου πρέπει να γκαρίζεις μέχρι να πονέσουν οι αμυγδαλές σου. Αυτές οι κουβέντες που θα πεις ποτέ δεν αλλάζουν, γκόμενα που περνάει - νέα επιχειρηματική (και καλά)  δραστηριότητα - την κωλοκατάσταση που ζούμε, και πάλι από την αρχή. τη διαφορά θα την κάνει το "γκρουπ" που αποφάσισες να βγεις εκείνη τη μέρα, έτερον ήμισυ, κολλητοί, φίλοι ή συγγενείς.
Η αποστειρωμένη αυτή "έννοια" ονομάζεται "έξοδος" και υποτίθεται ξεσκάς...
Απο πότε αυτό θεωρείτε διασκέδαση;

Απο την άλλη εγώ, ξεσκασμένε αναγνώστη προτιμώ μονολεκτικά ΑΥΤΟ:



Θέλω να δω ρε κερατάδες ποιος θα περάσει καλύτερα στο τέλος...

Σχόλια