Που στο διάολο εξαφανίστηκα;

Η πουτάνα κρίση άφησε το στίγμα της ( όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο) και στην δουλειά μου, έτσι, το μαγαζί που δούλευα έκλεισε και ενώθηκε με το κυρίως κατάστημα του αφεντικού.

Ας πούμε πως πλέων μου κόπηκαν τα αρχίδια και μπήκαν τα δυο μου πόδια σε ένα παπούτσι...

Μηδέν χρόνος, απίστευτα πολύ δουλειά και όλα αυτά για να διασώσω τον υπέρογκο μισθό των 723 παρα κάτι ευρώ....

Ώρες ώρες με τέτοιο καιρό ευχόμουν να με είχε απολύσει, θα έκανα κάτι διακοπάρες με τις οικονομίες μου καλοκαιριάτικα...

Τώρα βέβαια κάνω μπάνια ιδρώτα... μπροστά απο μία οθόνη Η/Υ.

-Ρε τι δουλειά κάνεις;

-Με κομπιούτερ!

Υπόσχομαι να μην αφήσω άλλες 20 μέρες να περάσουν στράφι, σας αφήνω προς το παρόν με δύο ξενόγλωσσες καφρίλες:

H Γραφειοκρατία, το δημοσιουπαλληλίκι, και μία γαμάτη ξανθιά!


Και τέλος κάτι που ποτε δεν έχουμε συνειδητοποιήσει. (ουάου την έγραψα κατ ευθείαν σωστή τη λέξη!)
Οι γαμημένες "περίεργες" θήκες των ταινιών.



Cya Soon :)