Le Grande Bleu καφρίλα
Κατέβ... εεεε, είδα τέλος πάντων αυτή την περίφημη Γαλλική ταινία του Luc Besson που έχει αποκτήσει Cult Status.
Απορώ.... στο IMDB λέει πως τη δεκαετία του 80 που κυκλοφόρησε, έπαιζε για έναν χρόνο στους γαλλικούς κινηματογράφους επειδή είχε τρελή επιτυχία. Ρε παιδιά τι να πω, η ταινία είναι φόλα...
Μία Ροζάνα Αρκέτ η οποία εκτός από απελπιστικά σαβούρα είναι και απελπιστικά ενοχλητική, ένας Ζαν Ρενό, ο οποίος σε όλη την ταινία αποτελεί το Comic Relief, μιλάει αγγλικά είναι στην πραγματικότητα Γάλλος και στην ταινία προσπαθεί να έχει ιταλική προφορά μιας και ο χαρακτήρας του Ζακ είναι Ιταλός... Ένα συνοθύλευμα γλωσσικής μαλακίας. Και τέλος ο συμπαθητικούλης αλλά βαρεμένος Ζαν Μαρκ Μπαρ, ο οποίος έπαιζε έναν κομπλεξικό άγουρο άχαρο ρόλο.
Δεν μπορώ να πιστέψω πως την βρήκα φόλα (Critically Acclaimed by the way) και το πρόβλημα είναι σε μένα μιας και είμαι αρκετά ευαίσθητος χαρακτήρας αλλά αυτό το ... πράγμα 2 ωρών και 40 λεπτών με έκανε να καταραστώ την υπομονή μου.
Στην ουσία όλη η ταινία αναφέρετε σε δύο ελεύθερους δύτες οι οποίοι είναι άκρως ανώριμοι, κομπλεξικοί και βαρεμένοι, που για χωρίς λόγω και αιτία πέθαναν, αλλά στην πραγματικότητα δεν πέθαναν, αυτοκτόνησαν, αλλά πάλι δεν υπήρχε κανένας λόγος να αυτοκτονήσουν......
2 ώρες και 40 λεπτά..... και που στο τέλος που πέθαναν καρφί δεν μου κάηκε. άλλοι κλαίγανε.
Το μόνο που μου άρεσε ήταν η μυστικιστική 80's μουσική.
Ο μοναδικός λόγος που έκατσα και την έθαψα είναι επειδή δε βρήκα κάτι αντίστοιχο στο google search...
Le Grand Bleu, The Big Blue ή το Απέραντο Γαλάζιο, άντε και περαστικά μου.
(Ρε μάνα είχες φάει κόλλημα με αυτή την ταινία; εντάξει σου αρέσει ο Ρενώ αλλά όχι και έτσι...)
Απορώ.... στο IMDB λέει πως τη δεκαετία του 80 που κυκλοφόρησε, έπαιζε για έναν χρόνο στους γαλλικούς κινηματογράφους επειδή είχε τρελή επιτυχία. Ρε παιδιά τι να πω, η ταινία είναι φόλα...
Μία Ροζάνα Αρκέτ η οποία εκτός από απελπιστικά σαβούρα είναι και απελπιστικά ενοχλητική, ένας Ζαν Ρενό, ο οποίος σε όλη την ταινία αποτελεί το Comic Relief, μιλάει αγγλικά είναι στην πραγματικότητα Γάλλος και στην ταινία προσπαθεί να έχει ιταλική προφορά μιας και ο χαρακτήρας του Ζακ είναι Ιταλός... Ένα συνοθύλευμα γλωσσικής μαλακίας. Και τέλος ο συμπαθητικούλης αλλά βαρεμένος Ζαν Μαρκ Μπαρ, ο οποίος έπαιζε έναν κομπλεξικό άγουρο άχαρο ρόλο.
Δεν μπορώ να πιστέψω πως την βρήκα φόλα (Critically Acclaimed by the way) και το πρόβλημα είναι σε μένα μιας και είμαι αρκετά ευαίσθητος χαρακτήρας αλλά αυτό το ... πράγμα 2 ωρών και 40 λεπτών με έκανε να καταραστώ την υπομονή μου.
Στην ουσία όλη η ταινία αναφέρετε σε δύο ελεύθερους δύτες οι οποίοι είναι άκρως ανώριμοι, κομπλεξικοί και βαρεμένοι, που για χωρίς λόγω και αιτία πέθαναν, αλλά στην πραγματικότητα δεν πέθαναν, αυτοκτόνησαν, αλλά πάλι δεν υπήρχε κανένας λόγος να αυτοκτονήσουν......
2 ώρες και 40 λεπτά..... και που στο τέλος που πέθαναν καρφί δεν μου κάηκε. άλλοι κλαίγανε.
Το μόνο που μου άρεσε ήταν η μυστικιστική 80's μουσική.
Ο μοναδικός λόγος που έκατσα και την έθαψα είναι επειδή δε βρήκα κάτι αντίστοιχο στο google search...
Le Grand Bleu, The Big Blue ή το Απέραντο Γαλάζιο, άντε και περαστικά μου.
(Ρε μάνα είχες φάει κόλλημα με αυτή την ταινία; εντάξει σου αρέσει ο Ρενώ αλλά όχι και έτσι...)
Αυτό κάποτε μπήκε στην λίστα των ταινιών που θέλω να δω... Αλλά εντάξει περισσότερο το ήθελα λόγω των εξωτερικών γυρισμάτων και την οπτική παρά για το σενάριο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την περιγραφή σου υποθέτω πως είδες την ευρωπαϊκή έκδοση, χωρίς του happy end που έγινε για τους Αμερικάνους...
Πέραν του ότι ήταν 2 ώρες και 40 λεπτά δεν γνωρίζω ποιά βέρζιον είδα, χάπι έντ δεν είχε πάντως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ τουλάχιστον δεν το εξέλαβα εγώ ως χάπι εντ η τελευταία σκηνη να είναι η αυτοκτονία του συμπροταγωνιστή. οποότε είδα την ορίτζιναλ, έμαθα όμως πως η αμερικάνικη είναι χειρότερη...