Console Wars, ειδικό θέμα: Ανάδρομη Συμβατότητα (BackwardsCompatibility)

Το παρών είναι ένα User Article το οποίο δημοσιεύθηκε στο gameover.gr στις 27/7/2006 10:07 με μέση βαθμολογία, όπως διαμορφώθηκε από 7 χρήστες είναι 8.71

Οι περισσότεροι Gamers στην εποχή μας ζητάν πολλά από μία κονσόλα, στοιχεία που ίσως χρησιμοποιήσουν το ίδιο με τη βασική λειτουργία (τα παιχνίδια φυσικά) όπως το DVD Video Playback, και άλλα λιγότερο όπως η ανάδρομη συμβατότητα που θα αναφερθώ παρακάτω…

Βασικό στοιχείο μιας οποιασδήποτε νέας κονσόλας τείνει να γίνει η ανάδρομη συμβατότητα του software της κονσόλας προηγούμενης γενιάς της εκάστοτε εταιρίας. Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Είναι η ιδιότητα μιας νέας κονσόλας να παίζει τα παιχνίδια της παλιάς, πολλές φορές με πολύ καλύτερα οπτικά και τεχνικά αποτελέσματα. Φυσικά η αντίστροφη λειτουργία είναι σε όλες τις περιπτώσεις εντελώς αδύνατον να συμβεί για ευνόητους λόγους. Ίσως οι περισσότεροι φίλοι να θυμούνται για πρώτη φορά να χρησιμοποιείται αυτή η λειτουργία με το PlayStation 2 της Sony το οποίο μπορούσε να τρέξει σχεδόν το 100% των παιχνιδιών του PSone. Όμως η ιστορία πάει πιο παλιά με το Game Boy Color της Nintendo να μπορεί να τρέξει τα παιχνίδια του πλέον κλασικού Game Boy.

Ας μείνουμε στο παρόν και στο άμεσο μέλλον λοιπόν για να θεωρηθεί αυτό το ειδικό θέμα «χρήσιμο». Η τωρινή γενιά που διανύουμε διαθέτει 3 συστήματα και σύντομα ένα τέταρτο που διαθέτουν ανάδρομη συμβατότητα, με τα 2 να ανήκουν στην πρωτοπόρο εταιρία της ανάδρομης συμβατότητας την Nintendo. Έτσι λοιπόν το Game Boy Advance ή το Game Boy Advance SP και προσοχή όχι το Game Boy Micro, διαθέτουν λειτουργία συμβατότητας software με τα Game Boy και Game Boy Color. Έτσι λοιπόν όποιος έχει ένα Advance σύστημα μπορεί να παίξει παιχνίδια των 2 παλαιοτέρων εκδόσεων Game Boy με ότι παραπάνω μπορεί να προσφέρει το Advance, κυριότερα το SP με την φωτεινή οθόνη, αλλά και κάποια αρνητικά όπως η εξαιρετικά μεγάλη σε μέγεθος  κασέτα των παλιών GB’s που προεξέχει από την θύρα του Advance και Advance SP.

Το δεύτερο σύστημα της Nintendo που προσφέρει ανάδρομη συμβατότητα είναι το Nintendo DS (πλέον και το DS Lite) που μπορεί ο χρήστης να τρέξει τα παιχνίδια του Game Boy Advance. Τα θετικά στην περίπτωση αυτή είναι η πολύ καλύτερη ανάλυση και φωτεινότητα (ειδικά με το Lite) σε σχέση με το Advance όπου ο χρήστης μπορεί να απολαύσει εκ νέου τα παλιά του παιχνίδια. Τα αρνητικά… 2 στον αριθμό, το κυριότερο είναι πως δεν μπορεί να τρέξει παιχνίδια παλαιοτέρων Game Boys, και πως χρήστες που συνήθισαν να παίζουν τα Advance παιχνίδια τους σε Advance SP και Micro, το DS, ακόμα και το Lite, θα τους φανεί «μεγάλο».

Το τρίτο σύστημα είναι φυσικά το PlayStation 2 που παίζει σχεδόν όλα τα παιχνίδια του PSone με εξαίρεση 20 - 30 παιχνίδια από τα χιλιάδες στο σύνολο. Τα θετικά είναι πως αν τρέξουμε παιχνίδι PSone στο PS2 τότε μπορούμε να απολαύσουμε ομαλότερα textures και γρηγορότερους χρόνους φόρτωσης. Επίσης το PS2 δέχεται σχεδόν όλα τα περιφερειακά του PSone, και εδώ ερχόμαστε στο κυριότερο αρνητικό, την μη υποστήριξη Saves παιχνιδιών στις Memory Cards του PS2. για να γίνουν saves παιχνιδιών πρέπει να έχετε κάρτα του PSone συνδεδεμένη στην  θύρα Memory Card του PS2. Φυσικά δεν ήταν δυνατόν να λείπουν μικρο προβληματάκια όπως πάγωμα και bugs σε δυστυχώς πολλούς τίτλους.

Το τέταρτο σύστημα είναι το PlayStation Portable της Sony που από το φθινόπωρο ανακοίνωσε πως θα διαθέτει σχεδόν ολόκληρο τον κατάλογο παιχνιδιών του PlayStation προς πώληση σε ηλεκτρονική μορφή. Αφού ο χρήστης αγοράσει το παιχνίδι από μία On-Line υπηρεσία, κατεβάζει το αρχείο του παιχνιδιού στο Memory Stick του PSP και μέσω ενός προγράμματος emulation μπορεί να (ξανα)ζήσει μοναδικές στιγμές από την πλούσια βιβλιοθήκη τίτλων του PSone. Βέβαια εδώ δεν έχουμε ακριβώς ανάδρομη συμβατότητα μιας και δεν υπάρχει τρόπος να αναπαραχθούν τα CD’s του PSone στο PSP.

Έτσι λοιπόν έχει διαμορφωθεί η τωρινή γενιά σε αυτό το θέμα, τι γίνετε όμως με την επόμενη, η οποία ξεκινά επίσημα τέλη φθινοπώρου; Γιατί ανεπίσημα έχει κυκλοφορήσει το XBOX 360, με… μάλλον αμφιλεγόμενη λειτουργία ανάδρομης συμβατότητας.

Πλέον έχουμε πλήρη εικόνα της συγκεκριμένης λειτουργίας στο X360, και η μέχρι τώρα πορεία έδειξε πως καλύτερα να μην είχε εφαρμοστεί ποτέ. Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ώστε να μην υπάρχει ούτε μία υπόνοια ασάφειας. Όπως είπαμε, σε επίπεδο επιτραπέζιας κονσόλας μόνο το PS2 έχει να επιδείξει σαφή ικανότητα ανάδρομης συμβατότητας με κοινή ομολογία καλύτερη λειτουργία και εμφάνιση του software στο PS2 έναντι στου PSone. Αυτό ήταν δυνατόν να γίνει επειδή το PS2 περιέχει στο κουτί του ένα ολόκληρο PlayStation, όχι βέβαια κυριολεκτικά αλλά σε μορφή ενός και μόνο Chip.

Αντίθετα, το X360 έχει για κληρονομιά την κατάρα του PC based Xbox. Δηλαδή, Η Microsoft ΔΕΝ διαθέτει τα δικαιώματα όλου του hardware, με αποτέλεσμα ο επεξεργαστής του, Pentium III να ανήκει στην Intel, και η κάρτα γραφικών όπως και το chip ήχου Dolby Digital να ανήκει στην Nvidia. Χωρίς αυτά τα δικαιώματα η MS έπρεπε να πάρει εντελώς διαφορετικό δρόμο και φυσικά εντελώς πιο δύσκολο από αυτόν της Sony… εξομοίωση λογισμικού. Βέβαια τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα με το γεγονός ότι το Χ360 δεν έχει τίποτα κοινό με το πρώτο ΧΒΟΧ, ο επεξεργαστής Intel Pentium έχει αντικατασταθεί από έναν τριπλού πυρήνα Xenon της ΙΒΜ, και η κάρτα γραφικών της Nvidia από μία Xenos της ΑΤΙ.

Από όλα τα παιχνίδια του ΧΒΟΧ αυτή τη στιγμή το 360 μπορεί να παίξει μόνο 228 παιχνίδια (ο αριθμός περιλαμβάνει και την ανανέωση της 13 Ιουνίου). Τι συμβαίνει; Πρακτικά υπάρχει μία ομάδα ανθρώπων στην Microsoft που προσπαθούν να εξομοιώσουν κάποια επιλεγμένα παιχνίδια (ανάθεμα και αν έχουν κάποιο κριτήριο επιλογής παιχνιδιών), ώστε με μία αναβάθμιση της λίστας στο σύστημα της κονσόλας (Online ή Οffline) να μπορεί το 360 να παίξει αυστηρά και μόνο αυτή τη λίστα. Κοινώς πολύ μεγάλη φασαρία, απογοήτευση για πολλούς από τους τίτλους που πραγματικά αξίζουν και έχουν μείνει μέχρι στιγμής έξω από τη λίστα, και πολλά, όπως ήταν φυσικό, προβλήματα όπως πτώση frame rate, σπασίματα στα FMV’s, μικρο Bugs και προβλήματα σύνδεσης στο XBOX Live. Συνεχίζοντας τα αρνητικά, υπάρχει η πιθανότητα, ενώ να υποστηρίζεται ένα παιχνίδι (να υπάρχει στη λίστα) αυτό εν τέλει να μην τρέχει πάντα.  Εδώ να τονίσω πως αυτά τα προβλήματα αν και υπαρκτά, δεν είναι συχνά, με αποτέλεσμα η εμπειρία ανάδρομης συμβατότητας αν και πολύ περιορισμένη, είναι υπαρκτή με περαιτέρω αύξηση αυτής της λίστας μελλοντικά. Τα παιχνίδια αυτά καθ’ αυτά, παίζουν σαν το ΧΒΟΧ, με περιπτώσεις το antialiasing του 360 να παρουσιάζει μερικά παιχνίδια ακόμα καλύτερα.

Το φθινόπωρο που θα κυκλοφορήσουν τα PS3 και Wii των Sony και Nintendo αντίστοιχα, θα μπορέσουμε να έχουμε πλήρη εικόνα της ανάδρομης συμβατότητας που διαθέτουν, τα μόνα γνωστά στοιχεία που έχουν ανακοινωθεί είναι πως το μεν PS3 θα διαθέτει ανάδρομη συμβατότητα 2 γενεών καθώς θα μπορεί να αναπαράγει παιχνίδια των PlayStation και PlayStation 2, και το δε Wii μία ακόμα πιο εκπληκτική λίστα συμβατότητας. Ως φυσικό μέσο, μπορεί να αναπαράγει τα δισκάκια διαμέτρου 6 cm του Game Cube, ενώ μέσω ψηφιακής διάθεσης παιχνίδια των NES, SNES, N64, κ.α. φαίνεται πως η πρωτοπόρος εταιρία στην ανάδρομη συμβατότητα έχει και την πιο εκπληκτική παρουσία όσο αναφορά την λειτουργία αυτή καθ’ αυτή.

Κλείνοντας να πούμε πως αυτή η λειτουργία στις κονσόλες φαίνεται να έχει γίνει πλέον πάγια τακτική όλων των εταιριών και ανεξαρτήτως συστήματος, επιτραπέζιο ή φορητό. Το πόσο αξιοποιείται είναι κάτι το αμφιλεγόμενο, έγκειται στις προτιμήσεις του παίκτη, αν ας πούμε δεν έχει χρήματα για αγορά νέου software, μπορεί ή να αγοράσει, ή να ξαναπαίξει παιχνίδια του παρελθόντος βλέποντάς τα με νέο μάτι. Τρανό παράδειγμα ο γράφων, έπαιξε το Metal Gear Solid Sons of Liberty στο PS2 ενθουσιάστηκε και έψαξε όλα τα κακόφημα μαγαζάκια να βρει ακόμα και μεταχειρισμένο το Metal Gear Solid του PSone, μετά από πολύ ψάξιμο και κόπο κατάφερα να το βρω με μόλις 20 € από ένα όπως είπα κακόφημο μαγαζάκι και να το απολαύσω στο PS2 με συγκριτικά καλύτερη απεικόνιση Textures και ελάχιστη είναι η αλήθεια επιτάχυνση των loading times. Εγώ λοιπόν πέρα από αυτή την περίπτωση και δυο τρεις ακόμα, δεν έχω ασχοληθεί περαιτέρω με την ανάδρομη συμβατότητα στο PS2, τα φορητά είναι άλλη πολύωρη ιστορία ;-) αλλά καλό είναι να υπάρχει, ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σε πιάσει αυτή η γλυκιά νοσταλγία να σπας τα πρώτα κιβώτια με μήλα ως Crash, να ξαναψάξεις το Scion από την πρώτη περιπέτεια της Lara Croft, να πηδάς πάνω στον πρώτο Goomba ως Mario ή ακόμα ακόμα να πιάσεις επιτέλους αυτές τις 100 χρυσές skultulas που όλο έλεγες να το κάνεις αλλά ποτέ δεν άρχιζες…

Παραθέτονται κάποια σχόλια από το Site: